maalan

சந்தான லட்சுமிக்குக் குழந்தை இல்லை என்பதை விட சுவாரஸ்யமான முரண் அவள் பெயர் சந்தான லட்சுமி அல்ல என்பது. அவளது

சப்பாத்திக் கள்ளிப் பழம் சாப்பிட்டிருக்கிறீர்களா? மிக இனிப்பாக இருக்கும். ஆனால் வெளிப்புறம் முழுவதும் முள் முள்ளாக இருக்கும். உள்ளேயும் கூட

வரும் செப்டம்பர் 15க்கு:ள் விடுபட்ட ஊராட்சிகளின் தேர்தலை நடத்தி முடிக்க வேண்டும் என்று உச்சநீதி மன்றம் ஆணையிட்டுள்ளது.. தமிழக ஊராட்சிகளில்

வி.ஐ.பி.களின் பாதுகாப்புப் பணிக்காக வீதியோரம் பெண் காவலர்களை நிறுத்தி வைப்பதிலிருந்து விலக்கு அளித்து முதல்வர் விடுத்துள்ள வாய்மொழி ஆணை மனிதாபிமான

இந்தியாவை உலகம் ஏளனத்தோடு பார்த்து எள்ளி நகையாடிக் கொண்டிருந்த காலம் அது. விளக்கின் மீது குடத்தைக் கவிழ்த்ததைப்போல இந்து மதத்தின்

ஏவாளுக்குப் போரடிக்கத் துவங்கியது. ஈடன் தோட்டம் முழுவதையும் சுற்றி வந்து விட்டாள். அழகிய சிற்றோடைகளும், அருவியும், பசும்புல் வெளியும், மலர்த்

வெற்றி. இந்தச் சொல்லைப் போல எழுட்சி தரும் இன்னொன்று உண்டா? அதுவும் வலிமையானர் என்று கருதப்படுபவரை வீழ்த்திப் பெறும் வெற்றி

எங்கிருந்தோ ஒரு தாலாட்டு என் ஜன்னல் வழி நுழைந்து செவியில் புகுந்து என் இதய அறைகளை நிறைக்கிறது. சினிமா தாலட்டுதான்.

“பாரத் மாதா கீ ஜெய்!” இந்தியத் தாய்க்கு வெற்றி என்ற இந்த உரத்த முழக்கம் இடி போன்று  நான் கூட்டங்களில்

ஜன்னலுக்கு வெளியே சத்தமின்றி அடங்கிக் கிடந்தது ஊர். இலை கூட அசங்காதப் புழுக்கம். தைமாதம்தான் இது என்று தலையில் அடித்துச்

என் ஜன்னலுக்கு வெளியே ஏதோ இரைச்சல். எட்டிப் பார்த்தேன். கணவன் மனைவியா, அண்ணன் தங்கையா எனக் கணிக்க முடியவில்லை. அதிகம்

மாலன் எழுந்து  நாட்காட்டிக்கு அருகில் நகர்ந்த போதுதான் ஆண்டு மாறிவிட்டது என்பது அடியேனுக்கு உரைத்தது. முப்பத்தியொன்றாம் தேதிக்கும் முதல் தேதிக்குமிடையே

கறுப்புப் பூக்கள் காற்றில் மிதப்பதைப் போல என் ஜன்னலுக்கு வெளியே அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாகக் குடைகள் அலைந்து கொண்டிருந்தன. மழை நின்று

வெள்ளை வேட்டியை விரித்தது போல் வெளியே வெயில் தகதகத்துக் கொண்டிருந்தது.சித்திரை இன்னும் பிறக்கவில்லை. ஆனால் அன்று அதிகமாக ஒரு கைப்ப்பிடி

விரலை மடக்கிக் கொண்டு வீறுடன் குரலெழுப்பும் ஓர் வீரனின் சிலையின் நிழல் போல வீட்டுக்கு வெளியே விழுந்து கிடந்தது மரத்தின்

உத்தரப் பிரதேசம், பஞ்சாப், கோவா, மணிப்பூர், உத்தரகாண்ட் ஆகிய மாநிலங்களுக்கான சட்டப் பேரவை தேர்தல் இந்த வருடம் பிப்ரவரி 10ஆம்

“நமக்கு சிறிது சுயஜாதி அபிமானம் ஜாஸ்திதான் என்பதை நாம் ஒப்புக் கொள்கிறோம்” என்று 22.1.2.1906 தேதியிட்ட இந்தியா பத்திரிகையில் எழுதினார்

“எனக்கு நாலைந்து முக்கியமான தமிழ்ப் பத்திரிகைகள் வருகின்றன. அவற்றுள் ஒன்று வாரப் பத்திரிகை. அது பழுத்த சுதேசீயக் கக்ஷியைச் சேர்ந்தது.

இரத்தத்தில் மணலைக் கலந்து இழுசியது போல என் ஜன்னலுக்கு வெளியே சிவந்து கிடக்கிறது அந்தி வானம். இத்தனை நீள வர்ணனை

இதோ செப்டம்பர் மாதம் வந்து கொண்டே இருக்கிறது. செப்டம்பர் 11 பலவகைகளில்  வரலாற்றில் இடம் பெற்ற நாள். அமெரிக்காவில் வாழ்கிறவர்கள்