சிறுகதைகள்

மறுபடி ஒரு தரம் பையைத் தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்டான். மாணிக்கவாசகம். பத்திரமாக இருந்தது. மொறமொறவென்று சலவை நோட்டாய் பத்து நூறு

கிணுகிணுவென்று  மணிச்சத்தம்  கேட்டது.  மாசிலாமணி உள்ளே எட்டிப் பார்த்தார். இருளாண்டி சம்பிரமமாக சம்மணம் கட்டி உட்கார்ந்திருந்தார். கண்கள் மூடியிருக்க  கை

காதலினால் அல்ல       ராம்பகதூர் வேலைக்குச் சேர்ந்த முதல் தினமே அவனது தைரியத்திற்குச் சவால் வந்தது.        ராம்பகதூருக்குக் கூர்க்கா

வாசற் கதவு திறந்தது.  திறப்பில்  ஒரு  விசை  இருந்தது. பதற்றம் இருந்தது. அப்பா இல்லை.  அப்பா  இப்படிக்  கதவை  அதிரத்

    வரது  உள்ளிருந்து  எட்டிப்  பார்த்தான் ; இவன் வழக்கமான முறுவலோடு, இன்னும்  வெளியில்தான்  நின்று  கொண்டிருந்தான்.  இந்த  முறுவல்

கசங்கல்கள்        இவன்  கவலையோடு  அண்ணாந்து  பார்த்தான்.  மழை  வருகிற  மாதிரி இருந்தது. இருட்டை விரித்துப் போட்டுக் கொண்டிருந்தது

தவிர்க்க முடியாத விபத்துகளும் அடையாளம் இல்லாத ரணங்களும்        முதலில் க்ரிம்ஸன், கிளிப் பச்சை, அவையே நீலமாகி இருண்டு

அக்னி நட்சத்திரம்         பத்தரை ;  இப்போது கிளம்பினால் சரியாய் இருக்கும். பன்னிரண்டு மணிக்கோ என்னவோ அந்த ஸ்கூல் விடுகிறார்கள்.

ப்ரியமான நண்பர்களே –        இது கதை அல்ல… வாழ்க்கை.        எனவே –        இது இனிக்காது. சற்று

      காலையில் எழுந்திருக்கும்போதே ராஜிக்குத் தலை ‘ கிண் ’ ணென்று இருந்தது. உலக  உருண்டையைத்  தூக்கித்  தலையில் வைத்த

சின்னு வேலையில் சேர்ந்தபோது அவனுக்குப் பதினாறு வயதிருக்கும். மேல் உதட்டில்  நிழல்  மாதிரி  பூனை மீசை  அரும்பத்  தொடங்கிய  வயது.

காணாமற் போனவர்கள்         எங்களை, ‘ வயலினின் மூன்று தந்திகள், என்று யார் சொன்னார்கள் என்பது இப்போது  ஞாபகம்  இல்லை.

   ‘ ஸ்க்ரீச்ச்ச்ச்ச் ’ என்ற விக்கலுடன் டாக்ஸி நின்றது. சாலையோர ஆடுகள் மிரண்டு தாவின.  தகரக்  குரலில்  மேய்ப்பனை

  இவர்கள் காத்திருக்கிறார்கள் கனவுகளைச் சுவாசித்தபடி. ஆட்சி மாற்றம் தங்கள் வாழ்க்கையையே மாற்றிவிடும் என்ற ஆசையைச் சுமந்தபடி. கை சுத்தமில்லாது

பெண்மை வாழ்கவென்று          இடுப்பில் ஒரு உதைவிட்டான் சங்கரன். சின்னிக்கு உடம்பு சிலிர்த்தது. உதை விழுந்த  இடத்தை  வருடிக்

     தலைவருக்கு வயது தொண்ணூறு. தளதளவென்று பரங்கிப் பழம்போல் முகம். இட்ட அடி நோக இருவர் தாங்கி பிடித்துக் கொள்ள,

 அறைக்குள்  நுழைந்தபோது அவர்கள் காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். புதிய முகங்கள் – முன்பின் அறிந்திராத  நபர்கள்,  நான்கு  பேர்.  நடுத்தர வயது.

ராசி       கடை வாசலில் காத்திருந்த முகத்தைப் பார்த்ததுமே ரங்கனுக்குப் புரிந்துவிட்டது. இன்னொரு கிராக்கி.        வந்திருந்தவன் கடைப் பலகையில்

ஆதலினால் இனி அன்புள்ள உமா, உன்  அமெரிக்க சிநேகிதி மூலம் அனுப்பிய புத்தகங்கள் கிடைத்தன. நன்றி. ஆனால் புத்தகங்களைப் படித்து

“ யோசியுங்கள். இந்த அமைப்பில் எல்லாம் தலைகீழ். இங்கு சன்னியாசிகள் ஆயுதம் விற்கிறார்கள். ஆயுதம் ஏந்தியவர்கள் ஆலயங்களை நிர்வகிக்கிறார்கள். அரசியல்வாதிகள்