January 2015

வெயிலைப் போலொரு பதார்த்தம் உண்டோ என்கிறான் மகாகவி வெயில் ஒரு பதார்த்தம் எனில் அதைத் தின்பது எப்படி? இணையம் வழி

மழைக்கு ஒரு கவிதை சொல்லு வேண்டினள் சகி, வானின்று உதிரும் வைர ஊசிகள் கண்டு. மழையே ஓர் கவிதை மழைக்கேன்

பூங்கொத்தா? பொய்யற்ற புன்னகையே போதுமே. என்றாலும் மலர்களுக்கு நன்றி வீடு சேரும் வரை வழித்துணையாய் வாசம் வரும் பொன்னாடை எனினும்

நட்பால் பெற்றவை சில நானாய்ச் சேர்த்தவை சில ஆதாராமாய்ச் சில அலங்காரமாய்ச் சில சீண்டிப் பார்ப்பவை சில வேண்டிப் பெற்றவை

”சுதந்திரம் என்பது,,,” துவங்கிய சகியை மறித்தான் கவி ”விடுதலை என்பது விரும்பியதைச் செய்தல்” எளிமையாய் ஓர் இலக்கணம் வகுத்தான் இல்லை

நட்பும் காதலும் ஒன்றா கேட்டாள் சகி தன்னை இழப்பது காதல் தன்னைத் தருவது நட்பு என்றான் கவி •    03

களவிலும் பெறுவதுண்டு என்றான் கவி கண் சிமிட்டியபடி உறவிலும் இழப்பதுண்டு என்றாள் சகி தாலியைத் தடவியபடி •    31 ஜூலை

களவும் துறவும் ஒன்றே என்றான் கவி இழப்பதால் என விளக்கி உறவும் உழைப்பும் நன்றே என்றாள் சகி பொருள் தருதலால்

அறிவின் ஒளியா உணர்வின் நிழலா எது கவிதை என்றாள் சகி கணினியைக் கைவிட்டு எழுந்து வா இருமை*யில் இயங்குவதல்ல கவிதை

சண்டை நல்லதா? சமாதனம் நல்லதா? அர்ஜுன சந்தேகத்துடன் வந்தாள் சகி உள்ளத்திற்கு சண்டை உலகிற்கு சமாதானம் என்றான் கவி •  

‘கவிதை இருக்கு இதற்குள்ளே கண்டுபிடி’’ காற்றில் உதிர்ந்த கனல் வண்ணப் பூவைக் கையில் ஏந்திச் சொன்னாள் சகி ‘கவிதையல்ல, வாழ்க்கை’

அனுபூதி ஏன் கவிதை எழுதுவதில்லை இப்போது என்றாள் சகி அன்று அனுபவத்தை பகிர்ந்தளிக்க கவிதைகள் உமிழ்ந்து வந்தேன் இன்று அனுபவங்களை

உடல் நடக்கும் போதெல்லாம் நிழல் நடக்கும்- ஆனால் கனல் சுமக்கும் மனம் மட்டும் விழித்திருக்கும்   மலை நடந்து போவது